به نام خدا
چقدر نوشتن سخت شده برام. اینجا بدتر از هرجای دیگه. کاش گذشته ها بود که بی پروا از غم دوری تو می‌نوشتم.
حالا ولی ترس نوشتن از خودم، منجر میشه به بازنکردن ماه تا ماه بلاگ...
لعنت به آدمها و نگاه هاشون.
آخرش من از این نوشته های مبهم شما و چند نفر دیگه دق میکنم.
ان شالله که مشکلات تان مرتفع بشوند.
آخرش من از این نوشته های مبهم شما و چند نفر دیگه دق میکنم.
ان شالله که مشکلات تان مرتفع بشوند.