به نام خدا
یادم میره اینجا رو. چقدر این بده. اینکه چون دیگه کسی اینجا رو نمیخونه، منم دیگه ننویسم. یا چون کسانی میخونن که نمیدونم کی هستند، نمینویسم. انگار دنبال بهونه ام برای ننوشتن. و نفرین شدم. از هر نوشتنی دور شدم، روزنوشتها، یادداشت‌های شخصی، اینستا، اینجا...
من دلم نوشتن میخواد.
